ကၽြန္မကိုသံုးသပ္ျခင္း

ကၽြန္မကိုသံုးသပ္ျခင္း




ကၽြန္မက ကဗ်ာေတြ စာေတြကို ႏွစ္သက္တယ္။
ဘယ္လုိစာေပအမ်ဳိးအစားမဆို ဖတ္တယ္။ အထူးသျဖင့္
ကဗ်ာေတြကို ခ်စ္တယ္။ ဟိုးအရင္
အဲခ်င္း၊ အိုင္ခ်င္း၊ တ်ာခ်င္းစတဲ့ ဂႏၶ၀င္ကဗ်ာေတြကအစ
Modern, Post Modern, Prose Poem, Post Post Modern,
Language Poetry … စတဲ့ ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားေတြအထိ အကုန္ဖတ္တယ္။
ကၽြန္မက Realism ကို ပိုႀကိဳက္တယ္။ ဒါေပမဲ့
ကၽြန္မေရးတဲ့ ကဗ်ာေတြမွာေတာ့ L.P ရဲ႕ အရိပ္အေငြ႕ေတြ ပါတတ္တယ္။
Post Modern ဘက္ကိုလည္းယိမ္းတတ္တယ္။ ဒါဟာ
ျပႆနာတစ္ခုလို႔ေတာ့ ကၽြန္မမထင္ပါဘူး။ ကၽြန္မက
ပုံသ႑ာန္တစ္ခုထဲ၀င္ပါေစဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ ကဗ်ာမေရးဘူး။
ကၽြန္မေရးတဲ့ကဗ်ာေတြမွာ ကၽြန္မအေၾကာင္းလည္း ပါေကာင္းတယ္။
အျခားအေၾကာင္းအရာေတြလည္း ပါႏိုင္တယ္။ အလ်င္းသင့္သလို
ကၽြန္မေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြကို လူအခ်ဳိ႕က သတ္မွတ္ၾကတယ္။
ဒါက Modern
ဒါက Post Modern
ဒါက Prose Poem … စသျဖင့္ေပါ့။
ဒါလည္း ျပႆနာမဟုတ္ဘူး။
ကၽြန္မက ကဗ်ာထဲမွာ ကဗ်ာပဲေရးတယ္။
ကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မ မေရးဘူး။
ကၽြန္မက Realism ကို ပိုႏွစ္သက္တယ္။ ဒါေပမဲ့
(ကၽြန္မနဲ႔ သိပ္မလိုက္ဘူး။
ကၽြန္မက ဘာသာစကားကဗ်ာေတြနဲ႔ ပိုအံ၀င္တယ္လို႔
ရင္းႏွီးသူတခ်ဳိ႕ကေျပာၾကတယ္။)
ဒါလည္း ျပႆနာမဟုတ္ဘူး။
ကၽြန္မက ကဗ်ာေတြကိုခ်စ္တယ္။
ကၽြန္မစိတ္ရဲ႕ အာဟာရအျဖစ္နဲ႔ ကဗ်ာေတြကိုဖတ္တယ္။
ကၽြန္မစိတ္ရဲ႕ ထြက္ေပါက္တစ္ခုအျဖစ္နဲ႔ ကဗ်ာေတြကိုေရးတယ္။
ကၽြန္မေရးတဲ့ကဗ်ာထဲမွာ ကၽြန္မပါခ်င္လည္းပါမယ္။
ပါခ်င္မွလည္းပါမယ္။
ကၽြန္မဟာ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနသူလို႔ ထင္သူေတြ ရွိသလို
ကၽြန္မကဗ်ာေတြကို ႏွစ္သက္တန္ဖိုးထားသူေတြလည္းရွိတယ္။
(ဒါလည္း ျပႆနာမဟုတ္ဘူး။)
တကယ္ေတာ့
ကၽြန္မဟာ ကၽြန္မပဲ ျဖစ္တယ္။
ကၽြန္မက ကဗ်ာေတြ၊ စာေတြကို ခ်စ္တယ္။
ဘယ္လုိစာေပအမ်ဳိးအစားမဆို ႏွစ္သက္တယ္။
Realism ကို ပိုႀကိဳက္တယ္။ ဒါေပမဲ့
ကၽြန္မဟာ ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားေတြကို
ေကာင္းေကာင္းမခြဲျခားတတ္သူတစ္ေယာက္သာျဖစ္တယ္။ ထို႔အတူ
ဘယ္လိုကဗ်ာအမ်ဳိးအစားမဆို ကၽြန္မခ်စ္တယ္။


<a></a>

မင္းသိုက္ထြန္း -21 May 2013 – 11:38 PM