အိမ္ကေလး
မိုးက တိမ္ကို မထားခိုဘူး။
အသားမက်မႈက အခ်ိန္မေရြး ေျပာင္းျပန္စီးတယ္။
အိမ္ကေလး။
ေရမယိုဘဲ ထီးကာတယ္။ အဲဒါ
မီး မေဆာ့ရလို႔ ေျပာေတာ့
ဆိုင္းဘုတ္ႀကီးပဲ ေျပးေျပးျမင္တယ္။ အိမ္ကေလး။
အစကေတာ့ ရိုးတယ္။
တျဖည္းျဖည္းလည္း မဆိုးလာေအာင္
၀ိုင္း၀န္းတည့္မတ္ၾကမယ္။ အိမ္ကေလး။
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
မိ နဲ႔ ဖ လို႔ေျပာရင္လည္း သိၾကပါတယ္။
က် သိ ပါတယ္။ မီး
မလံုဘူး။ ေရ လႈံတယ္။
အမိုးအကာ မလာဘူး။ အထားအသို
မၿပိဳဘူး။ အိမ္ကေလး။
ဟိုး အေရွ႕မွာ လက္တန္း ေအာ္ေရာင္းေနၾကတယ္။
ဒီဘက္က အခန္းေတြကလည္း ေျပာင္းေျပာင္းလာတယ္။
မဆန္းဘူး။ ရိုးတယ္။ အိမ္ကေလး။
မရဘူး။ ျပင္မယ္။ အိမ္ကေလး။
ေရခ်ဳိးခန္းရဲ႕ အထြက္မွာ စကားလံုးအႀကီးႀကီးေတြ
ကပ္ထားတယ္။ သန္႔စင္ၿပီးတိုင္း
ဖတ္ရမယ္။ အိမ္ကေလး။
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ပိုလွ်ံေနရာလို႔ ေသခ်ာတယ္ဆို
အိမ္ေနာက္ေဖးမွာ ေစ်းဆိုင္တည္မယ္။
အိမ္ကေလး။
အခန္းေတြ ဖြဲ႕ထားမယ္။ အဖြဲ႕ေတြလည္း
ခမ္းသြား မစိုးတယ္။ အိမ္ကေလး။
အေနာက္ေတာင္မွာ တံခါးေပါက္ ထားမယ္။
တံတားေဖာက္ ထားမယ္။ အိမ္ကေလး။
ရင္ေသြးတိုင္းကို ေစာင့္ေရွာက္မယ္။
ဧည့္သည္တိုင္းကို ေဖးမမယ္။
အေရးႀကီးရင္ ေသြး နီးမယ္။ ေသြး နီမယ္။
မွ်မွ်တတ ရၾကပါေစ။ အိမ္ကေလး။
အနက္နာေတြကို မွ်ေ၀ခံစားရမယ္။ ေအးသမွ်ကိုလည္း
ေ၀မွ် ၾကမယ္။ အိမ္ကေလး။
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
အနာဂတ္ေတြ မေ၀းဘူး။
မနက္ျဖန္ဟာလည္း အနာဂတ္ပဲ။
ကေလးငယ္ဟာလည္း အနာဂတ္ပဲ။
ေနာက္ေဖးေစ်းဆိုင္ဟာလည္း အနာဂတ္ပဲ။
ေၾကာင္က ၾကြက္ကို မတြက္ကပ္ဘူး။
လိုအပ္ရင္ မီးဖိုကလည္း အေႏြးဓါတ္ေပးမယ့္ အိမ္ကေလး။
ထင္းက ထင္းလိုမေနလည္း
ဓါးက စိတ္မတိုဘဲ နားလည္ေပးရမယ္။
ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ၾကမယ္။ အိမ္ကေလး။
ေရႊေအးနားေယာင္မစိုးလို႔ ေလ်ာက္ျပန္သံေတြလည္း
ေလ်ာ့ရမယ္။ ေနာက္ျပန္တာေတြလည္း
ေလ်ာ့ရမယ္။ အိမ္ကေလး။
တစ္ခ်ပ္ပ်က္ရင္ တစ္ခါျပင္မယ္။
တစ္လက္နားရင္ အားတဲ့လက္က ကူမယ္။
အားလံုးအတြက္ မွ်တူညီမယ့္ အိမ္ကေလး။
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
အမိုးထိရင္ တစ္အိမ္လံုး နာမယ္။
အကာထိရင္ တစ္အိမ္လံုး နာမယ္။
လသာထိရင္ တစ္အိမ္လံုး နာမယ္။
ျပတင္းထိရင္ တစ္အိမ္လံုး နာမယ္။
ၾကမ္းခင္းထိရင္ တစ္အိမ္လံုး နာမယ္။
လက္သည္း ဆိတ္ရင္ လက္ထိပ္ကလည္း နာမယ့္ အိမ္ကေလး။
ၿမီေဟာင္းကိုလည္း ေလးစားရမယ္။
ၿမီသစ္ကိုလည္း ေခ်းငွါးရမယ္။ အိမ္ကေလး။
ေရကျပင္မွာ ျမစ္ကို မတင္ဘူး။
ထမင္းစားပြဲမွာ ဇာတ္တူသား မထားဘူး။
ဧည့္ခန္းအနားမွာ အိေျႏၵႀကီးတစ္ခြဲသားနဲ႔
ယဥ္ေက်းမႈကို ခန္႔ခန္႔ႀကီး ခ်ျပထားမယ္။ အိမ္ကေလး။
တစ္သက္စာအတြက္
တစ္ရက္ခ်င္းကို ေပါင္းစုရမယ္။
တစ္လခ်င္းကို ေပါင္းစုရမယ္။
တစ္ႏွစ္ခ်င္းကို ေပါင္းစုရမယ္။
ေကာင္းက်ဳိးျပဳမယ့္ ေတာင္းဆုမွန္သမွ်
ျပည့္၀ရမယ္။ အိမ္ကေလး။
ဒို႔ သမိုင္းတစ္ခုမွာ ႏႈိင္းတုမရေအာင္
ရာဇ၀င္မွာ အကၡရာတင္မယ့္ အိမ္ကေလး။
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ငါတို႔ အိမ္ကေလးရဲ႕ အမည္ကို
ရိုးျမင့္ လို႔ေပးမယ္။ ဒါ
သမိုင္း၀င္ စီမံကိန္းပဲ။
ေနာင္လာေနာင္သားတို႔ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းၾကေစ။
မင္းသိုက္ထြန္း (၁၅ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၂)
မိုးက တိမ္ကို မထားခိုဘူး။
အသားမက်မႈက အခ်ိန္မေရြး ေျပာင္းျပန္စီးတယ္။
အိမ္ကေလး။
ေရမယိုဘဲ ထီးကာတယ္။ အဲဒါ
မီး မေဆာ့ရလို႔ ေျပာေတာ့
ဆိုင္းဘုတ္ႀကီးပဲ ေျပးေျပးျမင္တယ္။ အိမ္ကေလး။
အစကေတာ့ ရိုးတယ္။
တျဖည္းျဖည္းလည္း မဆိုးလာေအာင္
၀ိုင္း၀န္းတည့္မတ္ၾကမယ္။ အိမ္ကေလး။
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
မိ နဲ႔ ဖ လို႔ေျပာရင္လည္း သိၾကပါတယ္။
က် သိ ပါတယ္။ မီး
မလံုဘူး။ ေရ လႈံတယ္။
အမိုးအကာ မလာဘူး။ အထားအသို
မၿပိဳဘူး။ အိမ္ကေလး။
ဟိုး အေရွ႕မွာ လက္တန္း ေအာ္ေရာင္းေနၾကတယ္။
ဒီဘက္က အခန္းေတြကလည္း ေျပာင္းေျပာင္းလာတယ္။
မဆန္းဘူး။ ရိုးတယ္။ အိမ္ကေလး။
မရဘူး။ ျပင္မယ္။ အိမ္ကေလး။
ေရခ်ဳိးခန္းရဲ႕ အထြက္မွာ စကားလံုးအႀကီးႀကီးေတြ
ကပ္ထားတယ္။ သန္႔စင္ၿပီးတိုင္း
ဖတ္ရမယ္။ အိမ္ကေလး။
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ပိုလွ်ံေနရာလို႔ ေသခ်ာတယ္ဆို
အိမ္ေနာက္ေဖးမွာ ေစ်းဆိုင္တည္မယ္။
အိမ္ကေလး။
အခန္းေတြ ဖြဲ႕ထားမယ္။ အဖြဲ႕ေတြလည္း
ခမ္းသြား မစိုးတယ္။ အိမ္ကေလး။
အေနာက္ေတာင္မွာ တံခါးေပါက္ ထားမယ္။
တံတားေဖာက္ ထားမယ္။ အိမ္ကေလး။
ရင္ေသြးတိုင္းကို ေစာင့္ေရွာက္မယ္။
ဧည့္သည္တိုင္းကို ေဖးမမယ္။
အေရးႀကီးရင္ ေသြး နီးမယ္။ ေသြး နီမယ္။
မွ်မွ်တတ ရၾကပါေစ။ အိမ္ကေလး။
အနက္နာေတြကို မွ်ေ၀ခံစားရမယ္။ ေအးသမွ်ကိုလည္း
ေ၀မွ် ၾကမယ္။ အိမ္ကေလး။
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
အနာဂတ္ေတြ မေ၀းဘူး။
မနက္ျဖန္ဟာလည္း အနာဂတ္ပဲ။
ကေလးငယ္ဟာလည္း အနာဂတ္ပဲ။
ေနာက္ေဖးေစ်းဆိုင္ဟာလည္း အနာဂတ္ပဲ။
ေၾကာင္က ၾကြက္ကို မတြက္ကပ္ဘူး။
လိုအပ္ရင္ မီးဖိုကလည္း အေႏြးဓါတ္ေပးမယ့္ အိမ္ကေလး။
ထင္းက ထင္းလိုမေနလည္း
ဓါးက စိတ္မတိုဘဲ နားလည္ေပးရမယ္။
ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ၾကမယ္။ အိမ္ကေလး။
ေရႊေအးနားေယာင္မစိုးလို႔ ေလ်ာက္ျပန္သံေတြလည္း
ေလ်ာ့ရမယ္။ ေနာက္ျပန္တာေတြလည္း
ေလ်ာ့ရမယ္။ အိမ္ကေလး။
တစ္ခ်ပ္ပ်က္ရင္ တစ္ခါျပင္မယ္။
တစ္လက္နားရင္ အားတဲ့လက္က ကူမယ္။
အားလံုးအတြက္ မွ်တူညီမယ့္ အိမ္ကေလး။
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
အမိုးထိရင္ တစ္အိမ္လံုး နာမယ္။
အကာထိရင္ တစ္အိမ္လံုး နာမယ္။
လသာထိရင္ တစ္အိမ္လံုး နာမယ္။
ျပတင္းထိရင္ တစ္အိမ္လံုး နာမယ္။
ၾကမ္းခင္းထိရင္ တစ္အိမ္လံုး နာမယ္။
လက္သည္း ဆိတ္ရင္ လက္ထိပ္ကလည္း နာမယ့္ အိမ္ကေလး။
ၿမီေဟာင္းကိုလည္း ေလးစားရမယ္။
ၿမီသစ္ကိုလည္း ေခ်းငွါးရမယ္။ အိမ္ကေလး။
ေရကျပင္မွာ ျမစ္ကို မတင္ဘူး။
ထမင္းစားပြဲမွာ ဇာတ္တူသား မထားဘူး။
ဧည့္ခန္းအနားမွာ အိေျႏၵႀကီးတစ္ခြဲသားနဲ႔
ယဥ္ေက်းမႈကို ခန္႔ခန္႔ႀကီး ခ်ျပထားမယ္။ အိမ္ကေလး။
တစ္သက္စာအတြက္
တစ္ရက္ခ်င္းကို ေပါင္းစုရမယ္။
တစ္လခ်င္းကို ေပါင္းစုရမယ္။
တစ္ႏွစ္ခ်င္းကို ေပါင္းစုရမယ္။
ေကာင္းက်ဳိးျပဳမယ့္ ေတာင္းဆုမွန္သမွ်
ျပည့္၀ရမယ္။ အိမ္ကေလး။
ဒို႔ သမိုင္းတစ္ခုမွာ ႏႈိင္းတုမရေအာင္
ရာဇ၀င္မွာ အကၡရာတင္မယ့္ အိမ္ကေလး။
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ငါတို႔ အိမ္ကေလးရဲ႕ အမည္ကို
ရိုးျမင့္ လို႔ေပးမယ္။ ဒါ
သမိုင္း၀င္ စီမံကိန္းပဲ။
ေနာင္လာေနာင္သားတို႔ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းၾကေစ။
မင္းသိုက္ထြန္း (၁၅ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၂)
