Monday, December 10, 2012

ရိုးသားခ်င္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မရိုးသားေသးပါ။


ရိုးသားခ်င္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မရိုးသားေသးပါ။



ညီမေလးရဲ႕ေကသာေပၚမွာ ပန္းပြင့္ေလး မရွိေတာ့ဘူး။
ဟိုေရွ႕ပန္းဆိုင္ထဲက ႏွင္းဆီေလးမ်ားလား။
ညီမေလးရဲ႕ေကသာေပၚမွာ ပန္းပြင့္ေလး မရွိေတာ့ဘူး။
ဟိုေရွ႕စတိုးဆိုင္ထဲက ပန္းခက္ေလးမ်ားလား။

“ ကိုကိုေရ ပန္းကေလး ယူေပးပါ။ ” တဲ့
ညီမေလးရဲ႕ ပူဆာသံဟာ ဆာေလာင္မႈေတြ ေရာစြတ္လို႔
ညီမေလးရဲ႕ မို႕အစ္ေနတဲ့ မ်က္၀န္းတစ္စံုနဲ႔ အၾကည့္ခ်င္းစံုၿပီးတဲ့ေနာက္
ဟုတ္ကဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ အရာရာကို ေမ့ပစ္ခဲ့ပါသည္။

.........................................................။
............................................။
.........................................................။
............................................။

ညီမေလးရဲ႕ေကသာမွာ ပန္းပြင့္ေလး ေရာက္ပါၿပီ။
ကၽြန္ေတာ့္ေက်ာေပၚမွာ အရႈိးရာ အထပ္ထပ္ ရွိပါသည္။
ညီမေလးမ်က္ႏွာမွာ အၿပံဳးပန္းေလး ရွိပါၿပီ။
ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာမွာ အၿပံဳးပန္းေလး ရွိပါသည္။

“ ရိုးသားမႈ ” ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ခ်ေရးရန္ သင္ အင္အားရွိပါသလား။
ရိုးသားစြာ ၀န္ခံရလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ မရိုးသားပါ။
ထို႔ေၾကာင့္ ခ်ေရးရန္မစြမ္းသာပါ။
တစ္ေန႔ေတာ့ ရိုးသားႏိုင္လိမ့္မည္ဆိုေသာ ယံုၾကည္ခ်က္ျဖင့္

ကၽြန္ေတာ္ ရိုးသားခ်င္ပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ မရိုးသားေသးပါ။



ၾကယ္စစ္သည္ (၉ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၁၂)

No comments:

Post a Comment