Thursday, December 13, 2012

ကြၽန္ေတာ့္အျမင္ - ၁

ကြၽန္ေတာ့္အျမင္ - ၁

၁။ မႏိုင္၀န္ထမ္း၍ပိျပားေသဆံုးျခင္း။သတင္းအစံုအလင္မွာ


ငါ့ကိုဘာမ်ားမွတ္ေနလဲ။ အိမ္မျပန္ခ်င္ေသးဘူးကြာ ဒီည
အျပတ္ကဲမယ္။ ကၽြန္မသမီးေလးက ဘာသာစံုဂုဏ္ထူးေလ..ဟင္းဟင္း။
အမဲရိုးႏွယ္ဟင္းအိုးမွအားမနာ။ ခင္ဗ်ားမွာ Standard မရွိဘူးလား။ ေနႏွင့္ဦး
ေပါ့ကြာ။ ေဟ့ မင္းဘယ္ကေကာင္လဲ မင္းကိုမျမင္ဖူးပါဘူး မင္းဒီနားကို
ဘာလာလုပ္တာလဲ။ ေရာမေရာက္ရင္ေရာမလိုက်င့္ရတယ္ သူငယ္ခ်င္း။
ဒီကိုေနာက္ထပ္တစ္ပုိင္းေဟ့။ တစ္ကြက္ေက်ာ္ျမင္တတ္ရတယ္ကြ။
ဦးက မီးေလးကို ဂရုမစိုက္ေတာ့ဘူး.. ဘာလဲအခ်စ္ေလ်ာ့သြားျပီလား။
၀င္ခြင့္ျပဳပါဆရာ... ကၽြန္ေတာ္တို႔ပါ။ သံသယထားတာမမွားဘူး ကိုယ့္လူ။
ေတာက္.. ငါ့မ်က္ႏွာကိုအိုးမည္းသုတ္တဲ့ေကာင္ကြာ။ နင့္ (၅၀)သားထုပ္ကလည္း
အေလးျပည့္ရဲ႔လားေအ။ ဒီမိုကေရစီ၊ လူ႕အခြင့္အေရး ၊ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္
ေျပာဆိုခြင့္။ ယံုၾကည္မႈေၾကာင့္မိမိကိုယ္ကိုအက်ဥ္းခ်ျခင္း။ ေဟ့ ပန္းရံဆရာ
အလွဴရွင္နာမည္ကို ေသခ်ာထြင္းေနာ္.. မမွားေစနဲ႔။ အမေလး အစ္ကိုရဲ႕
ရွင္မရွိရင္ ကၽြန္မလည္းမေနဘူး.. လိုက္ခဲ့မယ္ေတာ့။ ပိုစ့္ေမာ္ဒန္ေတြကြ
နားမလည္ရင္မဖတ္နဲ႔ ။ မင္းရက္စက္တယ္အသည္းရယ္။ ဒီစားပြဲမွာ
၀င္ထိုင္ဖို႕ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ရွဴးဖိနပ္ကိုေျပာင္ေအာင္သုတ္လိုက္ပါဦး မစၥတာ။ ။

မွဴးေန၀န္း




၂။ ရွဳပ္ေထြးျခင္း

ေသတၱာအလြတ္ထဲမွာ အလြတ္ ပဲရွိတယ္

          ျဖည့္လုိက ျဖည့္
          ျဖည္လုိက ျဖည္

အလြတ္ထဲမွာ အလြတ္ပဲ ရွိတယ္။။။။။။။

                                                     BlindSide Funeral
                                                        4:22PM

                          25.05.2012



၃။  ကလစ္၊ ျဖစ္စဥ္၊ ရလဒ္


Poet.exe ကို Double Click လိုက္တယ္။

ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္တယ္။

ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္တယ္။

ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္တယ္။

သူဒါပဲ ေျပာတတ္တာ့တယ္။


ၾကယ္စစ္သည္ (၂၈ ေမ ၂၀၁၂)



ကဗ်ာအခ်ဳိ႕ကိုကၽြန္ေတာ့္အျမင္နဲ႔ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားၾကည့္ဖို႔အတြက္ကၽြန္ေတာ္ကဗ်ာသံုးပုဒ္ေရြးထားပါတယ္။
အထက္ပါကဗ်ာေတြပါ။ တစ္ခုရွိတာက ကၽြန္ေတာ့္အျမင္သက္သက္သာျဖစ္ပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာအမွန္ပါ
လို႔တစ္ထစ္ခ်မေျပာႏိုင္ပါဘူး။ၿပီးေတာ့ ပညာရွင္ဆန္ဆန္ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားျခင္းမ်ဳိးလည္း မဟုတ္ပါဘူး။
လူၿပိန္းကဗ်ာဖတ္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကဗ်ာကို ခ်ဥ္းကပ္ၾကည့္ျခင္းပါ။

၁။ ကိုမွဴးရဲ႕ ကဗ်ာကို စဖတ္ရတာကေတာ့ ၾကာပါၿပီ။ ခရမ္းရိပ္မွာမပါလာခင္တည္းက
ဆိုပါေတာ့။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ သူစေပးဖတ္တဲ့ေန႔က ကဗ်ာေအာက္က ကြန္မန္႔
မွာ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့သိပ္မႀကိဳက္ဘူးလို႔ေျပာထားခဲ့ပါတယ္။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့
ဒီကဗ်ာကို ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လိုမွ နားမလည္လို႔ပါဘဲ။ ပါဒတစ္ခုျခင္းမွာလည္း အခ်ိတ္အဆက္
မရွိဘူး။ စကားစု တစ္ခုျခင္းမွာလည္း အခ်ိတ္အဆက္မရွိဘူး။ LP (Language Poetry) ဆန္ဆန္
စကားလံုး(ဘာသာေဗဒ)ရဲ႕ေနာက္ကို လိုက္ၿပီး သံတူေၾကာင္းကြဲသေဘာမ်ဳိးလည္း မဟုတ္ဘူး။
ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္နားမလည္ပါဘူး။ နားမလည္ယံုနဲ႔ မႀကိဳက္ဘူးလားဆိုေတာ့လည္း အဲလိုေတာ့
မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ခံစားခ်က္မွာ ႀကိဳက္ေလာက္တဲ့ပုံစံမ်ိဳးမခံစားရတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္
အဲဒီ့ေန႔မွာပဲ ကိုမွဴးနဲ႔ စကားေျပာျဖစ္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲလို႔ သူကေမးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း
ခံစားရတဲ့ပုံစံအတုိင္းေျပာျပတယ္။ အဲဒီ့မွာ ဒီကဗ်ာရဲ႕ ပါဒေတြကို ေခါင္းစဥ္နဲ႔တြဲၿပီး ဖတ္ၾကည့္ပါလား
လို႔ ေျပာပါတယ္။ အဲဒီ့ေတာ့မွ ကဗ်ာရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကို နားလည္တယ္။ ခံစားလို႔ရသြားတယ္။ အရမ္း
ႏွစ္ခ်ဳိက္မိတဲ့ကဗ်ာေတြထဲမွာ ဒီကဗ်ာလည္း အပါအ၀င္ျဖစ္သြားပါတယ္။ ကဗ်ာရဲ႕ ပါဒတစ္ခုျခင္းစီ
ဟာ ေခါင္းစဥ္ကိုျပန္ၿပီးေတာ့ ဖန္ဆင္းျပေနတယ္။ မိုးရြာဖို႔အတြက္ ေရခိုးေရေငြ႕ေလးေတြက
မိုးတိမ္ေတြကို တစ္စစီပစ္ေပါက္ေနသလို ခံစားရတယ္။

၂။ BlindSide Funeral ရဲ႕ ရႈပ္ေထြးျခင္းကဗ်ာမွာလည္း ဒီလိုခံစားခ်က္မ်ဳိးဆင္ဆင္ ခံစားရပါတယ္။
ေသတၱာအလြတ္ထဲမွာ အလြတ္ ပဲရွိတယ္ ... ဒီပါဒရဲ႕ ေနာက္မွာ ပုဒ္မ ခ်ထားျခင္းမရွိပါဘူး။ ဆိုလိုတာက
စာေၾကာင္းက တစ္ဆက္တည္းသြားေနတယ္လို႔ အဓိပၸာယ္သက္ေရာက္ေစပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးပါဒ
“ အလြတ္ထဲမွာ အလြတ္ပဲ ရွိတယ္။။။။။။။ ” အဲဒီ့က်ေတာ့မွ ပုဒ္မခ်ထားပါတယ္။ ဒါက ဒီကဗ်ာတေလ်ာက္
သြားတဲ့ flow က တဆက္တည္းဆိုတာ ထင္ရွားေစပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကဗ်ာရဲ႕ ပုံသ႑ာန္က
(ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိထဲမွာ) ေသတၱာတစ္လံုးရဲ႕ မ်က္ႏွာျပင္ပုံမ်ဳိး ျဖစ္ေနပါတယ္။ အဲဒီ့မွာမွ လိုင္းဆင္းထားျခင္း၊
စေပ့ျခားထားျခင္းေတြက

          ျဖည့္လုိက ျဖည့္
          ျဖည္လုိက ျဖည္

ဒီစာႏွစ္ေၾကာင္းကို ေပၚလြင္လိုရင္းလည္းျဖစ္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကဗ်ာက အလြတ္ထဲမွာအလြတ္
ပဲရွိတယ္ ေျပာထားပါတယ္။ ဆိုလိုတာက ေသတၱာထဲမွာလြတ္ေနတယ္ေပါ့။ အဲဒါကို ျဖည့္လိုက ျဖည့္ ...
ဒါက ျပႆနာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ျဖည္လိုက ျဖည္ ... ဒီမွာေတာ့ တစ္ခုခုပဲလို႔ ခံစားရပါၿပီ။ လြတ္ေနတယ္
ဆို ျဖည္စရာမွမလိုဘဲ။ ဒီမွာ ကဗ်ာေရးသူက ရွင္းေနတာကို တမင္ရႈပ္ေအာင္လုပ္ပစ္လိုက္တယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။
ဒါကို ဒီအတိုင္းခ်ည္းပဲ ေပးလိုက္မယ္ဆိုရင္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူက သူ႔ကဗ်ာကို ေခါင္းစဥ္နဲ႔
ျပန္ျဖည္ပါတယ္။ ေခါင္းစဥ္ကို ရႈပ္ေထြးျခင္းလို႔ ေပးလိုက္ေတာ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ကဗ်ာဟာ အံ၀င္ခြင္က် ျဖစ္သြားပါ
ေတာ့တယ္။

၃။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကလစ္၊ ျဖစ္စဥ္၊ ရလာဒ္ ကေတာ့ အင္မတန္ ရိုးရွင္းတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါ။
ကလစ္ .... Poet.exe ကို Double Click လိုက္တယ္။
ျဖစ္စဥ္ .... (ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္တယ္။)၃
ရလာဒ္ .... သူဒါပဲ ေျပာတတ္တာ့တယ္။

အဲဒီ့မွာ ဆိုလိုရင္းက စာေၾကာင္းတစ္ခုျခင္းစီက ေခါင္းစဥ္ကို ျပန္ပစ္ေပါက္ေနပုံမ်ဳိးပါပဲ။ ဒါေပမယ့္
အေပၚက ႏွစ္ပုဒ္နဲ႔ေတာ့ မတူညီလွပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ကဗ်ာက ပါဒတစ္ခုစီက ေခါင္းစဥ္တစ္ခုစီနဲ႔ပဲ
ပတ္သက္ေနသလိုမ်ဳိးေပါ့။

အခ်ဳပ္ေျပာရရင္ ဒီကဗ်ာသံုးပုဒ္လံုးဟာ ေခါင္းစဥ္ကို အဓိကထားၿပီး သဲလြန္စေပးျခင္းမ်ဳိးေတြပါပဲ။
ခၽြင္းခ်က္အေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကဗ်ာကေတာ့ သဲလြန္စေပးစရာမလိုေလာက္ေအာင္ ရိုးရွင္းေနပါတယ္။
ဒါကေတာ့ လက္တေလာ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိထဲျမင္မိတဲ့ ကဗ်ာသံုးပုဒ္ကို အရင္ဆံုးခ်ဥ္းကပ္ၾကည့္ျခင္း
ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ ကၽြန္ေတာ့္အေတြးနဲ႔သာ ခ်ဥ္းကပ္ျခင္းျဖစ္လို႔ မွန္တယ္လို႔လည္း မဆုိလိုပါဘူး။
ဒီအတုိင္းအတိအက်ႀကီးပဲလို႔လည္း မဆိုလိုပါဘူး။ ကဗ်ာဆိုတာ ဖတ္သူအေပၚလိုက္ၿပီး အဓိပၸာယ္လည္း
အမ်ဳိးမ်ဳိးထြက္လာႏိုင္လို႔ပါပဲ။ ဥပမာ - အံစာတုံး တစ္တံုးလိုေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ေခါက္လိုက္လို႔ ဒီအပြင့္က်ေပမယ့္
အျခားတစ္ေယာက္ေခါက္တဲ့အခါ အပြင့္တစ္မ်ဳိးလည္း က်ႏိုင္ေကာင္းပါတယ္။


သင္ ဘယ္အပြင့္က်မလဲေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း မသိပါဘူး။
ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္

ၾကယ္စစ္သည္ (၉ ဇြန္ ၂၀၁၂)

No comments:

Post a Comment