ဒီဘက္က ၾကည့္စမ္းပါ။ ေဆးေပးမီးယူတဲ့။
သံတူေၾကာင္းကြဲဆိုေပမယ့္ ငါလည္း မင္းလိုပါပဲ။ အသဲကြဲတယ္။
က်မကြဲဘူး။ ေၾကၿပီး ကြဲသြားတယ္။ အက္လို႔။ အက္ေၾကာင္းေတြ
ထလို႔။ တို႔တေတြ ႀကံဳသလိုေနတတ္ခဲ့ၾကၿပီပဲ။ ႀကံဳသလိုလည္း
အသဲကြဲတတ္ရမယ္။ ျဖစ္ႏိုင္လား။ ျဖစ္ပါတယ္။ လူေျပာသူေျပာ
မ်ားတဲ့ သမားေတာ္က ကုသသြားလိမ့္မယ္။ အသဲကြဲတဲ့ေရာဂါေပါ့။
သူဘက္ကေတာ့ ေဆးေပးမီးယူဆိုၿပီး ဘ၀ကို ေျခခ်သြားတယ္။
ေခၽြခ်သြားတယ္။ ငါတို႔ဘ၀က ေၾကြက်သြားတယ္။ တစ္ပင္လဲလို႔
တစ္ပင္ထူျခင္းနဲ႔ အသက္အရြယ္ကြာဟျခင္းရဲ႕ၾကားမွာ အခ်စ္တစ္ခု
မပါလာျခင္းဟာ ျပႆနာေပါ့။ အဲဒီ့မွာေပါ့။ အဲ့ အဲ့ ကေလးငိုသံ
သဲ့သဲ့နဲ႔တင္ လူက ဆတ္ခနဲႏိုးတယ္။ ဘယ္နားကလဲေပါ့။ သဲကြဲေအာင္
နားစိုက္မွ အသံက ေျပာင္းေျပာင္းသြားတယ္။ ေဟာင္းေဟာင္း သြား
တယ္။ အတိတ္ေပါ့။ ရိုးတိုးရိတ္တိတ္ေလာက္ေပါ့။ ေပါ့ေလ်ာ့ျခင္းဟာ
ဘယ္ေနရာမွာမွ မေကာင္းဘူး။ အနစ္နာခံမႈဆိုတာက ဓါတ္ေငြ႕မပါဘဲ
လင္းတယ္။ ေလာင္စာ မပါဘဲ ေတာက္တယ္။ ဖစ္ရွာအေၾကာင္းလည္း
မေျပာနဲ႔။ အလီခိုင္ အေၾကာင္းလည္း မေတြးနဲ႔။ မေမးနဲ႔။ ငါကလည္း
စစ္တုရင္ကို မေမ့ဘူး။ နဲနဲေလာက္ပဲ ေတြးပါ။ အဲဒါ သမားေတာ္အစစ္
ျဖစ္ႏိုင္လား။ ကုစားႏိုင္လား။ ျပဳစားတာလား။ ျဖဳန္းျဖဳန္းသြားတယ္။
ကုန္ကုန္သြားတယ္။ ရႈံးရႈံးသြားတယ္။ အတိတ္လား။ အရိပ္လား။
တေစၦမဟုတ္ေပမယ့္ ေျခာက္ေနတယ္။ အသဲကြဲတဲ့ေရာဂါေပါ့။
မင္းသိုက္ထြန္း (၂၈ ေမ ၂၀၁၂)
သံတူေၾကာင္းကြဲဆိုေပမယ့္ ငါလည္း မင္းလိုပါပဲ။ အသဲကြဲတယ္။
က်မကြဲဘူး။ ေၾကၿပီး ကြဲသြားတယ္။ အက္လို႔။ အက္ေၾကာင္းေတြ
ထလို႔။ တို႔တေတြ ႀကံဳသလိုေနတတ္ခဲ့ၾကၿပီပဲ။ ႀကံဳသလိုလည္း
အသဲကြဲတတ္ရမယ္။ ျဖစ္ႏိုင္လား။ ျဖစ္ပါတယ္။ လူေျပာသူေျပာ
မ်ားတဲ့ သမားေတာ္က ကုသသြားလိမ့္မယ္။ အသဲကြဲတဲ့ေရာဂါေပါ့။
သူဘက္ကေတာ့ ေဆးေပးမီးယူဆိုၿပီး ဘ၀ကို ေျခခ်သြားတယ္။
ေခၽြခ်သြားတယ္။ ငါတို႔ဘ၀က ေၾကြက်သြားတယ္။ တစ္ပင္လဲလို႔
တစ္ပင္ထူျခင္းနဲ႔ အသက္အရြယ္ကြာဟျခင္းရဲ႕ၾကားမွာ အခ်စ္တစ္ခု
မပါလာျခင္းဟာ ျပႆနာေပါ့။ အဲဒီ့မွာေပါ့။ အဲ့ အဲ့ ကေလးငိုသံ
သဲ့သဲ့နဲ႔တင္ လူက ဆတ္ခနဲႏိုးတယ္။ ဘယ္နားကလဲေပါ့။ သဲကြဲေအာင္
နားစိုက္မွ အသံက ေျပာင္းေျပာင္းသြားတယ္။ ေဟာင္းေဟာင္း သြား
တယ္။ အတိတ္ေပါ့။ ရိုးတိုးရိတ္တိတ္ေလာက္ေပါ့။ ေပါ့ေလ်ာ့ျခင္းဟာ
ဘယ္ေနရာမွာမွ မေကာင္းဘူး။ အနစ္နာခံမႈဆိုတာက ဓါတ္ေငြ႕မပါဘဲ
လင္းတယ္။ ေလာင္စာ မပါဘဲ ေတာက္တယ္။ ဖစ္ရွာအေၾကာင္းလည္း
မေျပာနဲ႔။ အလီခိုင္ အေၾကာင္းလည္း မေတြးနဲ႔။ မေမးနဲ႔။ ငါကလည္း
စစ္တုရင္ကို မေမ့ဘူး။ နဲနဲေလာက္ပဲ ေတြးပါ။ အဲဒါ သမားေတာ္အစစ္
ျဖစ္ႏိုင္လား။ ကုစားႏိုင္လား။ ျပဳစားတာလား။ ျဖဳန္းျဖဳန္းသြားတယ္။
ကုန္ကုန္သြားတယ္။ ရႈံးရႈံးသြားတယ္။ အတိတ္လား။ အရိပ္လား။
တေစၦမဟုတ္ေပမယ့္ ေျခာက္ေနတယ္။ အသဲကြဲတဲ့ေရာဂါေပါ့။
မင္းသိုက္ထြန္း (၂၈ ေမ ၂၀၁၂)
