ဘာမွ မသိတဲ့ေကာင္

ဘာမွ မသိတဲ့ေကာင္

အရပ္ကပိန္ပိန္
၀န္းက်င္က ေသးေသး
ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ေရးေနတဲ့ေကာင္။

ဟိုေနရာလည္း စပ္စပ္
ဒီေနရာလည္း စပ္စပ္
အရာရာတတ္သိခ်င္လြန္းလို႔
ငါးသိုင္းမ်ားၿပီး ဟင္းဟုန္ေနတဲ့ေကာင္။

ဟိုဟာလည္း ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္မတတ္
ဒီဟာလည္း ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္မတတ္
အင္မတန္လည္း ကပ္သတ္တဲ့ေကာင္။

အဲဒီေကာင္က
ေဆးေပါ့လိပ္က်ေတာ့ ႀကိဳက္တတ္ေသး
ဘီယာက်ေတာ့ ေသာက္တတ္ေသး
ေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာျမင္ေတာ့ ေငးတတ္ေသး
သိလ်က္နဲ႔လည္း မိုက္တတ္ေသးတဲ့ေကာင္။

အဲဒီေကာင္က
ငယ္စဥ္က ေက်ာင္းဆရာျဖစ္ခ်င္သတဲ့
ႀကီးလာေတာ့ အဂၤလိပ္စာေတာင္
I want to read. ေလာက္အသိနဲ႔
Dictionary လွန္ၿပီး ဘာသာျပန္ခ်င္ေသးသတဲ့။

အဲဒီေကာင္က
စတိဗ္ေဂ်ာ့နဲ႔လည္း စကားေျပာဖူးခ်င္ေသး
၀ါရင္းဘတ္ဖက္နဲ႔လည္း ရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံမႈအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးခ်င္ေသး
ဘီလ္ဂိတ္ကိုေတာင္ သူေတြးဖူးတဲ့ေဆာ့၀ဲလ္တစ္ခုအေၾကာင္း ေျပာခ်င္ေသးသတဲ့။

အဲဒီေကာင္က
ေဘာလံုးအေၾကာင္းဆိုလည္း
နကန္းေလာက္သိၿပီး
ေမာ္ရင္ဟိုနဲ႔ ဘင္နီတဇ္ကို ေထာက္ခံသတဲ့
သူတို႔ ဒႆနကို ႀကိဳက္သတဲ့
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ညစာအတူစားဖူးခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ေကာင္။

အဲဒီေကာင္က
စစ္တုရင္ဆိုရင္လည္း
2189 Rating ေလာက္နဲ႔
ဖစ္ရွာနဲ႔ ကားေပါ့ကို သနားသတဲ့
အလီခိုင္နဲ႔ ကားစပါးေရာ့ဗ္ကို ေလးစားသတဲ့
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ခရင္းနစ္ကိုေတာင္ စိမ္ေခၚခ်င္ေသးတယ္ဆိုတဲ့ေကာင္။

အဲဒီေကာင္က
ဂီတဆိုလည္း ခံစားဖို႔ေလာက္သိၿပီး
မိုက္ကယ္လမ္းကို ႀကိဳက္သတဲ့
ဒါေပမဲ့
က်န္တဲ့ အဂၤလိပ္သီခ်င္းအေတာ္မ်ားမ်ားကို
ခံစားလို႔မရဘူးဆိုတဲ့ေကာင္
ခံစားမႈဟာ နားလည္မႈက မစီးဆင္းဘူးလို႔လည္း လက္ခံထားတဲ့ေကာင္။

အဲဒီေကာင္က
မိသားစုကို သိပ္ခင္တြယ္သတဲ့
ေမြးခ်င္းေလးေယာက္မွာ
အငယ္ဆံုးျဖစ္ၿပီး
ညီ၊ ညီမေတြ သိပ္လိုခ်င္သတဲ့။

အဲဒီေကာင္က
ကိုယ္တိုင္စိတ္ညစ္သေလာက္
အနားကလူေတြကို
ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္သတဲ့။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို
ႏွစ္ႏွစ္ကာကာခ်စ္ေပမယ့္
ႏိုင္ငံေရးေလာကကလူေတြကိုနားမလည္ဘူးတဲ့။

အဲဒီေကာင္က
ကဗ်ာဆိုရင္လည္း
ကႀကီးေရ က ေလာက္အသိနဲ႔
ရင္ထဲရွိသမွ်၊ မ်က္လံုးထဲျမင္သမွ်လည္း
ခ်ေရးခ်င္ေသးသတဲ့။
ကဗ်ာဆံုးေတာ့လည္း
ပုဒ္မခ်ရမွာအားနာတတ္ေသးသတဲ့။

အဲဒီေကာင္က
ေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ တို႔တိုင္းျပည္ကို ႀကိဳက္သတဲ့
မင္းသု၀ဏ္ရဲ႕ သူ႕မွာတမ္းကို ႀကိဳက္သတဲ့
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ရဲ႕ လူႀကိဳက္နည္းတဲ့ေကာင္ကို ႀကိဳက္သတဲ့
လွသန္းရဲ႕ အာရွတိုက္ရဲ႕တစ္ေနရာကို ႀကိဳက္သတဲ့
မိုးဃ္ေဇာ္ရဲ႕ သားေခ်ာ့ေတးကို ႀကိဳက္သတဲ့
တာရာမင္းေ၀ရဲ႕ မီးေတာက္ရစ္သမ္ကို ႀကိဳက္သတဲ့
ေရႊဘုန္းလူရဲ႕ ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္ကို ႀကိဳက္သတဲ့
စိုင္း၀င္းျမင့္ရဲ႕ မိသားစုကို ႀကိဳက္သတဲ့
အဲဒီဆရာေတြရဲ႕
ကဗ်ာေတြအေတာ္မ်ားမ်ားကို ႀကိဳက္ေပမယ့္
အဲဒီကဗ်ာေတြကိုေတာ့ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာကို ႀကိဳက္သတဲ့။

ဒီလိုနဲ႔
လူ႕သက္တမ္းရဲ႕ သုံးပုံတစ္ပုံေရာက္ေတာ့
ဒီပုံျပင္မွာ
မယံုရဆံုးသူဟာ
သူကိုယ္တိုင္ပဲ ျဖစ္ေနခဲ့။

အဲဒီေကာင္က
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ရြဲ႕ခ်င္သတဲ့။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခနဲ႔ခ်င္သတဲ့။

အဲဒီလိုနဲ႔
ဒီကဗ်ာကို သူေရးခဲ့
သူဟာ ဘာမွမသိပါဘူးတဲ့
သူ႕မွာ ဘာမွ မရွိပါဘူးတဲ့
ဘာမွမသိပါဘူးတဲ့
ဘာမွမရွိပါဘူးတဲ့

အဲဒီလိုဆိုရင္းနဲ႔ပဲ
ဘာမွမသိတဲ့ေကာင္ဟာ
ဘာမွမရွိတဲ့ဘ၀မွာ
ရွိဖူးခဲ့
မရွိဖူးခဲ့
ေနဖူးခဲ့
ေနေနခဲ့
ေသေနခဲ့။

မင္းသိုက္ထြန္း
၇ ဇြန္ ၂၀၁၃။